Durf te kiezen

‘Ik ben geen coach die toevallig ook een christen is. Ik ben een christelijke coach‘.

Een persoonlijk verhaal
Er is een reden waarom ik op deze manier mijn blog vandaag begin. In de afgelopen maanden heb ik niet geblogd en dat heeft met het volgende te maken: ik probeerde vooral rekening te houden met iedereen die het (mogelijk) leest. In mijn hoofd had ik de verhalen wel, maar het was het niet helemaal en dus publiceerde ik niks. Ik kwam erachter dat ik compromissen deed op gebieden waar ik die helemaal niet wilde maken. Het begon te schuren van binnen. Het maakte mij onrustig en ik kon er niet helemaal de vinger op leggen waar dat nu vandaan kwam. Gelukkig heb ik een God die mij duidelijk maakt waar het wringt. In alles wat ik doe laat ik mij leiden door Gods Geest, maar op dit stukje ging dat toch wat moeilijker blijkbaar. Ik was te druk bezig om mij te richten op andere dingen.

Waar wringt het dan hoor ik je denken:-). Mijn persoonlijkheid en wie ik ben in God is één. Het is niet te scheiden van elkaar. Ik leef vanuit mijn christelijke waarden, vanuit mijn geloof in God. Ik werk vanuit mijn christelijke perspectief. Dat betekent dat ik niet alle methodieken hanteer die binnen het grote vakgebied van coaching aanwezig zijn. Mijn basis is Gods Woord en Zijn leiding. Daarbij maak ik gebruik van methodieken die passend zijn bij waar ik voor sta. Betekent dit dan dat ik alleen christenen coach? Nee, zeker niet. Iedereen is welkom met welke achtergrond dan ook! Ik maak echter wel een duidelijke keuze dat ik op sommige vlakken niet werk met bepaalde methodieken of dingen doe die waar ik niet achter kan staan.

Keuzes geven helderheid
Door hierin duidelijk te zijn naar buiten toe ervaar ik rust. Keuzes zorgen ervoor dat je ergens rust in kunt krijgen of dat je je ergens in kunt berusten. Wanneer je geen keuzes maakt (is ook een keuze) weet je dat iets blijft voortsudderen. Er zal niks veranderen. Ik wilde het in dit geval wel veranderen, omdat het mij van binnen in de weg stond. Ik kwam verder van mijzelf af te staan en dat werkt niet prettig. Zo zie je maar, ook een coach struggled gewoon wel eens met zijn of haar weg ;-). Een collega coach zei gekscherend eens: toch mooi als je iemand coacht en jij op datzelfde moment in het gesprek de spiegel wordt voorgehouden. Want hoe zit dat met jou zelf? Hoe ga jij met bepaalde dingen om en moet jij daarin ook keuzes maken?

Het is misschien niet altijd even makkelijk om keuzes te maken. Je kunt angst hebben om keuzes te maken, omdat:

• er anderen bij betrokken zijn
• je bang bent wat anderen van jouw keuze vinden
• je niet weet hoe iets gaat uitpakken als je eenmaal een keuze gemaakt hebt
• je er iets anders voor moet opofferen

Laten dit nu net (een van de vele) redenen zijn dat mensen juist niet kiezen, maar dan ook genoegen nemen met wat misschien niet het beste is voor hen. Welke keuzes heb jij te maken?